
Zadebiutował w 1878 r. sonetem "Poranek" opublikowanym w gnieźnieńskim czasopiśmie "Lech". Pierwszy tomik poezji Poezje przez Jana Kasprowicza ukazał się w 1889 roku we Lwowie. Następnie opublikował m.in.: poematy Chrystus (1890) i Miłość (1895), tomiki poezji: Anima Lachrymans (1890), Krzak dzikiej róży (1898), Chwile (1911), Księga ubogich (1916), Mój świat (1925), hymny: Ginącemu światu (1901), Salve Regina (1902), dramaty: Bunt Napierskiego (1899), Baśń nocy świętojańskiej (1899), Uczta Heriodiady (1905), Marchołt gruby a sprośny - misterium tragikomiczne (1913). Był także, w swoim czasie, cenionym tłumaczem literatury francuskiej, angielskiej, niemieckiej i flamandzkiej. Przełożył w całości utwory Ajschylosa i Eurypidesa.
Zmarł 1 sierpnia 1926 r. na Harendzie koło Zakopanego. Pochowany w mauzoleum na Harendzie wybudowanym ze składek społecznych.
Bibliografia: Janina Sikorska, Jan Kasprowicz Poszukiwanie prawdy